Winkel Frustraties

Misschien is het omdat ik een man ben, maar ik heb echt een hekel aan kleren kopen. Of is dat niet een typisch mannedingetje. Afgelopen weekend was het weer zover. Ik had dringend wat zomerkleren nodig en dus gingen we met hete hele gezin naar de stad.

Het begint al met de drukte in de stad op zaterdag, vooral als het mooi weer. Afgelopen zaterdag viel in het begin nog wel mee, omdat we vrij vroeg waren, maar later op de dag ... en moe ... en druk ...

En dan is er de keuze. Ik heb nodig: korte broek en shirts, maar ik heb helemaal geen gevoel voor hoe dat er verder 'goed' uitziet. Dus, is zus streepje mooi (past het bij mij) of die print. Ik heb nog steeds geen idee. Ik kijk intensief rond, om alles te proberen te zien. Erg vermoeiend en ik weet niet wat ik moet kiezen, ik moedeloos van al die kleren om me heen. Dus wijselijk laat ik Barbara de voorselectie maar maken.

Dan naar de kleedkamers, altijd vol, altijd de klein, niet genoeg haken om EN je geselcteerde kleren EN je eigen kleren op te hangen. Het valt dus altijd op de grond. Bovendien zijn ze vaak vies, papiertjes en andere rommeltjes op de grond.

Tot slot afrekenen. Altijd lange rijen en dan blijkt het ook nog dat degene voor je een kwartier nodig heeft. Met kerst stond achter een dame die een heel kerst servies voor de hele familie af moest rekenen en elk kopje, schoteltje, bordje, moest apart in papier ingepakt worden.

Maar, ik heb gelukkig toch twee shirts en twee korte broeken kunnen kopen dus ik ben weer even voorzien.

meer features

Sinds vandaag draait het manneke van zijn rug naar zijn buik, alleen nog niet terug. Bovendien, sinds kort gaat hij ook rechtop zitten als we hem op schoot hebben, pakt hij meer dingen en bestudeeerd ze langer, en hij maakt een raar blazend geluid met zijn mondje (alsof hij probeert te fluiten maar dat lukt niet echt :) )