25-12 (de eerste weken)

De kraamverzorgster kwam zondagmiddag meteen om half drie om ons te helpen en ons te leren om Daniel aan te leggen en luiers te verschonen. Haar nam was Yvon, een vrouw van rond de 50 (want haar zoon was net zo oud als ik) van Indische afkomst. Het was erg prettig dat ze er was want als kersverse ouders wisten we niks van de praktijk (ook al hadden we ons van te voren gedegen ingelezen en geïnformeerd). Na een paar uurtjes oefenen konden we de eerste nacht in. Die was meteen erg zwaar. We waren nog erg moe, Barbara had pijn met het voeden, en Daniel wilde regelmatig aangelegd worden. Hij was ook een beetje koud, maar met een warme kruik langs hem was dat snel verholpen. De eerste nachten sliep hij bij ons. De volgende ochtend bleek dat het aanleggen nog niet helemaal goed ging en dat Daniel meer sabbelde dan dronk. Yvon was er weer om stipt half negen. Zij hielp in de huishouding en leerde ons om Daniel in badje te doen. Het was erg prettig dat ze er was, ze was erg vriendelijk, en ze kon alles goed uitleggen. Ook hield ze het kraamboek fantastisch bij zodat we altijd precies wisten wat er aan de hand was. Toen ze vertrok, zondag, waren we dan ook een beetje emotioneel. Zouden we het wel aankunnen zonder haar? Gelukkig na een paar dagen kan ik zeggen dat dit inderdaad blijkt te lukken, en achteraf hebben we ook een beetje het gevoel dat het ook erg druk is met continu iemand in huis in het begin. We hadden niet echt de tijd om onszelf te zijn en bijvoorbeeld na de ochtendvoeding nog wat door te slapen in plaats van de afgelopen nacht en de nieuwe dag door te spreken.

Op dinsdag ochtend had ik de tijd om naar Geldrop te gaan Daniel aan te geven bij de gemeente. Iets waar ik (als trotse papa) al ver voor de geboorte naar uit zag. Daar aangekomen bleek dat ik niet de eerste was die een jongen kwam aangeven. Er waren die ochtend al velen (maar ik weet niet hoeveel) voor geweest. De receptionistes wachtte op het eerste meisje van die dag. Ik werd meteen ontvangen door een vriendelijke (kaal met snor) ambtenaar die de gegevens op nam: “Daniel zonder puntjes”, “Daniel van Osch, niet meer en niet minder.” En na een minuut of tien stond ik weer buiten. Daniel bestond nu ook voor de wet. Daarna reed ik door naar Eindhoven voor meer boodschappen, wat ik in de loop der dagen nog regelmatig moest doen. Ook kocht ik slingers om de voorgevel van het huis te versieren en de hele buurt aan te kondigen dat we een zoon hadden.

Die avond kwamen opa Wim en ome Gert-Jan op bezoek. Opa Wim was een beetje laat en Barbara was erg moe. Ome gert-jan had een trein gekocht voor de kleine Daniel. Precies zo’n trein waar ik vanuit mijn jeugd ook nog fijne herinneringen aan had.

Donderdagochtend viel het stompje van de navelstreng eraf. Ook kwam er een verpleegster langs voor de hielprik en de gehoortest. Daniel kan technisch goed horen, alleen luisteren wordt wellicht een ander verhaal. Daniel bleek al weer een sterke jongen, want tijdens de hielprik huilde hij geen seconde. Die middag ontwikkelde Barbara koorts en ze had ook een rode plek op de borst die steeds groter werd. Die avond had ze 38.5 en op instructie van Yvon belde we Leen, de verloskundige van dienst. Zij was bij een patiënte en daarom belde ze me even later terug terwijl ze naar ons toe kwam. Tijdens het gesprek werd ze aangehouden door de politie voor een blaastest (het was de tijd van de kerstborrels). Via het handsfree systeem kreeg ik alles mee. Leen constateerde dat het inderdaad een borstontsteking was en belde met de huisartsen/apothekerspost in het Elkerliek ziekenhuis om meteen een antibiotica kuur te kunnen starten. De assistente bleek het weer beter te moeten weten, en wilde in eerste instantie geen kuur verstrekken zonder dat een echte huisarts naar de ontsteking had gekeken. Gelukkig, na een beetje aandringen kregen we de kuur toch.

Nu gaat het weer stukken beter met Barbara. Ze voelt zich alweer sterker en de stuwing is weg. Ze komt langzaamaan meer uit bed en gister zijn we voor het eerst met Daniel een blokje om gaan wandelen. Dat bleek nog net iets te veel want ’s avonds had ze veel last van haar liesstreek, wat ook met haar bekkenbodem te maken heeft. Toch nog maar wat voorzichtig aan doen dus.

25-12 (de bevalling)

Eindelijk was ie dan toch gekomen. Onze zoon Daniel. Op 13 december, rond “Law and Order” was er iets aan de hand. Barbara verloor meer vocht dan normaal en regelmatig. Om een uur of negen had ik de verloskundige gebeld die kon bevestigen dat het waarschijnlijk de vliezen waren.



Gelukkig voor ons had Marinda weekenddienst. Barbara’s favoriete verloskundige omdat ze zo sterk en besluitvaardig overkomt (niet lullen maar poetsen). Er waren echter nog geen weeën en dus gingen we normaal rond een uur of half elf naar bed (omdat we beter nog wat slaap konden vatten). Zondag ochtend rond half zes maakte Barbara me wakker. Ze had sterke weeën. Deze weeën waren veel sterker dan voorheen en kwamen regelmatig rond de drie tot vijf minuten. Barbara probeerde de weeën weg te puffen en in verschillende posities te zitten, staan, liggen, maar liggen beviel uiteindelijk het beste, al was dat ook het meest pijnlijk. Om zeven uur belde ik Marinda weer. Ze zou er in een half uurtje a drie kwartiertjes zijn. Mijn gevoel in de tijd was kalm, met een vleugje nerveusiteit of het allemaal wel goed zou gaan.



Om kwart voor acht was Marinda er dan en ze constateerde dat de ontsluiting reeds op 6 cm zat!. Dus maar meteen naar het ziekenhuis. Het duurde nog even voordat het ziekenhuis ons een plek kon bevestigen omdat het net volle maan geweest was en dat betekend dus … veel bevallingen. Rond kwart over acht konden we op weg. Snel nog wat spullen gepakt (appelsap, stroopwafels, een extra broek) en naar Geldrop gereden. Omdat het zondagochtend was, was het natuurlijk erg rustig. Om de paar minuten kwam er weer een wee en ik had erg met Barbara te doen. Achteraf zij ze echter dat het rijden haar aandacht een beetje van de weeën afleidde, en dat dit dus helemaal niet zo erg was. Om half negen arriveerde we in het ziekenhuis.



Nadat we ons gesetteld hadden in de verloskamer mat Marinda wederom de ontsluiting en Barbara zat al op 9 cm!. Daniel had duidelijk haast. Echter, het laatste stukje viel nog wat tegen en Marinda probeerde daarom de ontsluiting nog een beetje extra te helpen. Spoedig kon Barbara gaan persen. Vanwege haar bekkenbodem problematiek en omdat we gehoord en gelezen hadden dat zittend bevalling in bepaalde opzichten makkelijker is, kozen we voor de baarkruk. Dit was ook niet zo confortabel omdat Barbara tussen het persen door niet echt prettig kon rusten. Dus weer terug op bed. Daar ging het beter.



Al snel konden we het hoofdje zien, maar daar bleef het ook bij. Voor mij voelde het allemaal erg natuurlijk aan. De weeën waren niet zo sterk dus Barbara moest zelf veel bij persen. Om kwart over tien zette Marinda daarom een knip, en even later werd de onervaren verpleegkundige erbij gehaald om van boven mee te duwen. Daniel’s hartje bleef het erg goed doen dus er werd niet besloten om er een gynaecoloog bij te halen. Na vier weeën duwen was Daniel er nog niet en daarom nam Marinda het over … en, in een grote krachtige duw en pers beweging kwam Daniel ter wereld. Daniel werd geboren op zondag 14 december, om 10:43. Ik werd overwelmd door blijdschap maar ook een beetje verdriet. Al tijdens het persen moest ik regelmatig aan ons mam denken die dit niet meer mee kon maken. Daniel had een beetje moeite met op adem komen omdat hij nog vocht in de longen had. Al snel werd dit uitgezogen door Marinda en alles was in orde.


Zelf mocht ik de navelstreng doorknippen. Even later kwam ook de placenta naar buiten. Ook zoiets waar je van te voren “jakkie” van zegt maar op het moment zelf is het helemaal natuurlijk. Na de felicitaties werd Barbara gehecht door Marinda en de baby verzorgd door de verpleegkundige. Vervolgens werd hij gewogen en getest. Hij woog 3675 gram en alles deed het prima. Ondertussen was het twaalf uur en na al dat zware werk hadden we erruge honger. Gelukkig kon er snel een kar met boterhammen gehaald worden en terwijl we uitrustte belde we het goede nieuws door naar Roemenie. Bunica en nagymama waren erg blij (en emotioneel) en nagypapa was kalm zoals gewoonlijk. Ik probeerde ook contact te maken met mijn vader wat in het begin niet lukte (zoals gewoonlijk). Uiteindelijk lukte dat toen ik de maxi-cosi uit de auto ging halen.

Om half twee mochten we al weer naar huis. Het was een beetje prielen met de maxi-cosi in de auto zetten, maar het lukte wel en naar huis reed ik erg voorzichtig. Moe van het werken en het weinig slapen en met zo’n kleintje achterin voelt het meteen anders. Thuis aangekomen moest meteen de computer aan en konden een trotse papa en mama hun zoon laten zien aan een blije schoonfamilie, via de webcam.

11-12

Twee avonden weeën maar nog steeds geen baby. De weeën beginnen telkens laat in de middag/begin van de avond zijn rond een uur of 8 weer weggeëbt. Telkens denk ik dat het nu echt moet gaan gebeuren (want de weeën houden wel een tijdje om de 5/3 minuten aan). Maar helaas. En ik voel wel een beetje teleurstelling als het niet zo is. Voor B. is het natuurlijk slopend. Ik heb erg met haar te doen.

9-12

Nog steeds vol verwachting van wat er gaat gebeuren, want het is nog steeds niet zover. De verloskundige heeft vanmiddag “gestript” om de baby een zetje te geven. Door de voorweeën van de laatste tijd was er al 2 centimeter ontsluiting ontstaan, maar de echte geboorte wil nog niet op gang komen. De verloskundige heeft er nu bijna 3 centimeter van gemaakt en heeft er alle hoop in dat het spoedig zo ver zal zijn. Het strippen kan 48 uur effect hebben, wat wil zeggen dat als de baby binnen 48 uur geboren wordt dat mede kan komen door het strippen wat de hormonen een beetje op gang kan helpen. Mocht de kleine er zaterdag nog niet zijn dan komt de verloskundige nog een keer langs om het wellicht nog een keer te doen. Is de baby er dan maandag nog niet, dan wordt er een afspraak gemaakt met de gynaecoloog.

Voor ons mag hij echter wel komen. Het heeft nu wel lang genoeg geduurd. De zenuwen van een paar weken geleden hebben dan ook plaatsgemaakt voor opluchting wanneer de bevalling eindelijk gaat beginnen. Dan is het wachten toch ergens goed voor. Laat maar komen.

28-11

Vol verwachting klopt mijn hart …

Het kan nu elk moment gebeuren, al zijn daar op dit moment geen voortekenen voor. Maar, die hoeven er ook weer niet te zijn. Kortom, het wordt spannender.

We hebben alles in huis voor als het zover is: de babykamer, de wandelwagen, de box, een berg kleertjes en die voorbereiding heeft wel meegewerkt aan de “acceptatie”. Het lijkt me namelijk helemaal niet vreemd meer als er dadelijk zo’n klein debberke in huis is. Niet vreemd meer nee, maar het zal toch nog onwennig zijn. Ik moet nog bijna alles leren en ik denk me ook nog leren te ontspannen met zo’n klein delicaat leven op mijn arm. Maar dat komt denk ik (hoop ik) vanzelf als het er is.

Over de bevalling zelf maak ik me nog wel een beetje zenuwachtig. Ik heb er alle vertrouwen in dat het resultaat er mag zijn. Waar ik me zorgen over maak is de weg er naar toe. Ik hoop dat die weg niet al teveel hobbels biedt. Zal het dus goed gaan? Zal ik de juiste hulp kunnen bieden? Misschien moet ik me daar ook maar niet druk over maken, en de hobbels maar voor lief hebben. Voor het uiteindelijke resultaat maakt het toch niet uit. De tijd zal het leren.

Kinderwagen Quest

We hadden al enige malen in verschillende winkels (in binnen en buiteland) de beschikbare modellen bekeken en ook op marktplaats gezocht en bezocht. Aan elke inderwagen leek wel een voor en nadeel te zitten. De 1 is te groot om makkelijk op reis te nemen, de ander heeft een te kleine reiswieg, een tweedehandsje heeft vaak toch al zichtbaar veel geleden.

Dus twee weken geleden ging de kogel door de kerk en we besloten de kinderwagen te kopen waar we als eerste van gecharmeerd waren: De Quinny Speedi.

We hadden bij Van Asten babysuperstore in Tilburg weer een aanbieding gezien: Quinny (2008) + maxi cosi cabriofix + voetenzak + tas voor 499. We moesten ook nog een maxi cosi kopen dus dat kwam mooi uit. Van Asten is zo'n winkel waar het hele jaar "superkorting" en "mega sale" en "alles moet weg is" en we hadden al eerder meegemaakt dat op z'n zachts gezegd de aanbiedingen in de folder er beter uit zagen dan dat ze in werkelijkheid waren. Het enige dat we daar daadwerkelijk gekocht hadden was een babyphone (en nog niet eens degene die in de folder stond). Maar toch, nog 1 keer dan.

Daar aangekomen bekeken we nog 1 maal alle modellen, maar we konden onszelf niet overreden om voor een ander model te gaan, dus wij informeerden bij de verkoper. Wat bleek: we konden de Quinny kopen + maxi cosi cabriofix + voetenzak, maar dan we in fel paars of fel groen, OF we konden een andere kleur Quinny kopen maar dan + (goedkopere) safetyfirst kinderstoeltje + bijpassende (goedkopere) voetenzak + tas. Een subtiel, maar wel degelijk een verschil dat niet eens meer hiet anders interpreteren van de folder betreft. Het is simpelweg iets anders! Daar waren we niet van gediend en we verlieten het pand.

Dan liever iets meer betalen bij babydump, dus wij reden naar Eindhoven. Daar waren ook de fel groene quinny en de fel paarse quinny in de aanbieding (showroom modellen) voor 400 euro. Plus de maxi cosi (110) euro kwam dat op ongeveer dezelfde prijs neer (een voetenzak voor de maxi cosi was voor ons geen vereiste). Die fel groene binnenkant van de reiswieg stond ons nog steeds niet aan, maar we konden ook apart een andere mooiere (afgeprijsde) (showroom model) reiswieg kopen. Echter, omdat het einde van het jaar nadert en de laatste 2008 modellen weg moesten, waren er nog meer interesante aanbiedingen te vinden: een maxi cosi kinderwagen(vier wieler) en een ander kwaliteitsmerk (van 800 voor 400). Het was zaterdag en topdrukte dus het duurde even voordat we een verkoopster hadden gevonden die ons het een en ander kon demonstreren. Ten slotte besloten we te besluiten om de groene Quinny te kopen maar met andere (niet fel) groene reiswieg en we liepen terug naar die wagen. Helaas, net voor ons had een ander stel die laatste Quinny gekocht. Wat nu?

Het was inmiddeld rond 4 uur zaterdagmiddag en de winkels sloten om 5 uur. Misshien had Prenatal nog een kinderwagen in de aanbieding? Wij snel naar de Prenatal bij de IKEA. Gelukkig, ze hadden een Quinny in de aanbieding (ook weer de groene) voor 400 inclusief reiswieg. Ik vroeg of we hem ook zonder bak zouden kunnen kopen. Gelukkig, dat kon. De wandelwagen zou dan 259 euro worden. De maxi cosi was ook iets goedkoper (100 euro) en samen met de reiswieg van babydump kwamen we dan zelfs 10 euro goedkoper uit (zeg maar de benzine van al dat heen en weer gerij). We kochten hem snel en spoedden ons terug naar babydump. Ik wilde namelijk niet wachten tot maandag om er achter te komen dat de reiswieg die we nu wilden ook verkocht was.

Vijf voor vijf holden we de babydump weer binnen. Gelukkig de bak was er nog. Het was zelfs zo dat ze nog enkele stuks van deze reiswieg op voorraad hadden.

De quest zat erop.

Groeicurves tijdens de Zwangerschap

Gister, heeft de verloskundige echo gemaakt om, gebaseerd op de groei het gewicht te bepalen, en dan gebaseerd op dat gewicht de groeicurve te bepalen, en dus het geboorte gewicht wanneer ons kindje op de uitgerekende datum geboren wordt. Ons kindje werd ingeschat als P20.Dit betekende dat ons kindje een normaal geboorte gewicht zal hebben, maar wel onder het gemiddelde geboortegewicht (wat P50 is). Omdat dit sterk afhangt van de geboorte datum, die kan verschillen afhankelijk waarvan je uit gaat (bv. laatste menstruatie of de resultaten van de 20 weken echo) wilde ik deze groeitabel met het de gewichten van het kindje voor de geboorte ook zelf eens bekijken en analyseren. Helaas koste het mij nogal wat moeite om deze op internet te vinden, daarom een verwijzing vie dit blog (naar stichting perinatale registratie nederland. ).

Eerste keer zwanger van een meisje? klik hier
Eerste keer zwanger van een jongen? klik hier
Al eerder zwanger geweest, en nu is het een meisje? Klik hier
Al eerder zwanger geweest, en nu is het een jongen? Klik hier


Het werkt als volgt. Stel, je bent voor het eerst zwanger van een meisje. Als je precies 34 weken zwanger en het gewicht van je baby is bepaald op ongeveer 2080 gram, dan wordt het geboorte gewicht, als je precies op de uitgerekende datum (van 40 weken) bevalt, ongeveer 3391 gram. Je kunt dan ook aflezen wat het geboortegewicht ongeveer wordt als je eerder of later bevalt.

Breastfeeding Course 2.

Last week I went to the second and last part of the breastfeeding course. I did not have time to make a good 'story' out of the evening but I decided to post my (probably incoherent) notes anyway. Maybe I find some time to polish them still at some point.

Unfortunately, Barbara was not able to join the course again so I went by myself. I arrived late at the breastfeeding course and they had already started with discussing questions & problems that may arise during the breastfeeding period.

- Not advisable to use a nipple hat for breastfeeding when the nipples have cracks because they bring down the milk production. First try if it is possible to use a different position to ease the problems and only use nipple hats after consulting with your doctor or verloskundige. It is OK to use nipple cushions between breast feeding periods.

- In general it is not a problem to use anti-conception pill when breastfeeding. However ostregen slows down the milk production so it is advisable to use a pill without this hormone.

- A clogged up milk canal is recognizable by a painful/hard/blue spot forming on the breast. When milk finds another way (then the canal) to leave the canal it will sip into the surrounding breast area. The body reacts on this and starts cleaning up the milk in the same way as it reacts to an infection. This may cause nipple cracks and fever. In case this happens and the fever lasts for more then 24 hours you have to go to a doctor. Also with both nipple cracks and fever you have to go to the doctor immediately. Luckily a lot of these “breast infections” may be prevented by detecting them in time. It was adviced to check the breast every meal time for hard spots. In case you find them you can: massage them, let the baby especially drink that side of the breast and let the baby drink more often. In this way the ‘clog’ can be gotten rid off before it gets worse.

- What mama eats (e.g. tastes) influence the content of the breast milk. This can cause cramps. I asked, if what my mother in law said, whether tea can help to solve the kramps. The answer was that they did not advice to use (venkel) tea anymore because it also contains a substance that is not good for the baby (although I didn’t ask which). What you can do is rub the baby’s tummy, put something warm on the tummy, or lay the baby on his belly (on your arm).

- However, a lot less substances leave traces in the milk then pass through the placenta to the baby. So, the mother is allowed to eat (raw) beef again, file american, and raw cheeses. And especially garlic is something a baby likes. Studies show that garlic makes the baby drink more milk. It is OK for the mother to drink (some) alcohol again, but some planning is involved. The maximum amount of alcohol after a glass of whine arrives in the milk around 2 hours after drinking it. So, plan your feeding-drinking behavior such that the baby doesn’t get a maximum amount of tralala. If you really feel like going party party (e.g. for carnival) then of course you can also pump off milk before and put it aside and give it to the baby instead of ‘fresh’ milk.

- After feeding for a while, the breasts get used to the feeling of being full with milk. Therefore, after a while it may not feel like the breasts are full anymore when they are supposed to be. However, usually they still are. If the baby is still growing well and does his deeds in his pampers well, then there is nothing to worry about.

The second part of the evening was about different milking pumps. Although, milking can be even done by hand (by pressing with two fingers behind the nipple) most women prefer to use a pumping device. In Holland there are two dominant brands: Philips Avent and Medela. The teacher had taken some models to show us. If you pump milk only once in a while a manual pump suffices, if you pump on a regular bases, it might be more convenient (and worth while) to use an electric pump (P.S. the Medala Swing seems to be the best option. It is very silent and still reasonably priced). If a pump is needed in the beginning to stimulate the milk production it is possible to rent a fancy (3000 euro) electric pump. These are easier/better then the hand pumps of course.

A baby makes a vacuum, uses is tong and lips for stimulation and takes ‘bites’. A pump only creates a vacuum which simulate the sucking. Therefore, a pump requires some practice and some getting used to (and accepting). So, with pumping, assume a relaxed position for instance put on some music. Because it takes some practice don’t get scared if in the beginning you are not able to produce so much milk (e.g. only a bottom full). Drinking from a bottle instead of a breast also requires some practice from the baby’s part. Therefore, it is advicable to start practicing (with a bit of breast milk) at already 6 weeks of age, and repeat it once in a while so that by the time you have to go back working again, the baby is used to it. Baby’s tend to have an easier time practicing with papa’s or grandmothers. Because with mama they tend to want to breast (because they are used to that).

Breast milk can be stored:
- 8 to 10 hours at room (20 degrees Celcius) temperature
- 5 days in the fridge
- One month the freezer part of the fridge
- Up to 6 months in a stand alone deep freezer

It is adviced to heat the milk in a bottle warmer. A micro wave or pot doesn’t heat the milk equally and therefore ‘kills’ part of the healthy substances in the milk.

After 6 months the baby is old enough to eat other things then milk. P.S. An adviced method to get the baby to eat solid food is Rapley’s (www.borstvoeding.com). The way to decrease the milking times and milk production is to start with one feeding session less after having the baby fully empty the breasts in the previous session. If after 4 days no hard spots have formed, then feeding times can be decreased further with another session and so on.

A final question of the evening was what it to do when the baby looks ‘yellowish’ for a longer period of time after birth. Because, it is normal that a baby looks yellowish for some days. However, this can take longer (and also go away and come back again). In case the baby is otherwise healthy, nothing needs to be done. Otherwise, contact your house doctor.

So now I know everything about breast feeding. Besides the health advantages it also saves (in 6 months) 650 Euro compared to using powder milk. So, no reason not to do it if you are able to.

Breastfeeding Course 1.

Thursday I went to breastfeeding course. Yes, you read that correctly. Barbara was not feeling well and therefore I went to breastfeeding course by myself.

We were first scheduled to have the breastfeeding course in Helmond on tuesday's. But that coincided with our zwangerschaps gym. The only possible alternative turned out to be thursday's in Gemert (about half an hour drive from our place). The breastfeeding consists of two sessions of 2 hours per session in which everything you ever wanted to know about breasfeeding is explained. I was a bit late because I never had been to that part of that village before and it turned out that the road where the course was held was closed off (so I had to run arround a bit to find it). The group consisted of 4 pregnant ladies (of which one had been pregnant before, one boyfriend, and 2 neighbourhood nurses (wijkverpleegsters). The teacher was a lactation consultant, which is a woman who can help with breast feeding in case of problems. Normally, the kraamverzorgster teaches the new mom how to breastfeed (so it is not a problem that Barbara missed the first course evening).

In Holland, 80 % of women breastfeed their new born baby. After three months, 50 % of women is breasfeeding still, and only 20 % of women breastfeed still at 6 months. There is no doubt that this decline is caused by the fact that in Holland women only get 3 months of maturnity leave. The secretary of health wants to increase the percentage of women who still breast feed at 6 months to 40 % in a couple of years, but for now maturnity leave remains 3 months.

Children are raised with the image of giving a bottle to a child, as they grow with dolls who they give the bottle. However, it is only natural to breast feed and children who have been breast feed find this the natural way. And here the teacher showed a very funny picture of a toddler in a museum who sees the naked breast of a statue and instinctively went for it :)

Breastfeeding can be very tiring, so much that one of the women told that with her first child she could fall asleep at night while the baby was having his midnight snack and would only wake up in the morning with her baby still at her breast. Also, sometimes it can be hard to find the motivation to breastfeed and then women tend to give up. However, the teacher reassured that it is OK (and normal) not to feel for it sometimes.

After the baby is born, it instinctively looks for the breast of the mother. It will start smacking its mouth, and put his little fingers in its mouth. Within one hour it will even start crawling for the breast. Therefore, it is recommend to put the child to the breast within the first hour after it is born (when you see it is longing for it). If this is not possible, because the mother is separated from the child in the hospital for some reason, then the teacher adviced for the father to go to the child, strip his shirt, and lay the child on his breast until the mother comes.

The first couple of days the milk production still has to start up and little milk is produced. But this is OK, since the stomach of the baby is not bigger then a marble and fills easily. The first days, breastfeeding can cause contractions. This is a good sign. It indicates that the hormones are working. If the milk production is not starting so well the first days, then it is adviced to milk using a pump to stimulate the milk production.
The first 6 months, breast milk is all the child needs, except that in the first 3 months it gets vitamine 'K' and 'D' extra, in the form of drops. When (fulltime) breastfeeding there is a 2 % chance of getting pregnant.

The first weeks the child has to be fead every 3-4 hours, but if the child wants to be fed more times it is also fine. It is not supposed to that we should look on the clock for feeding times, but look at the child. However, if the child is sleeping so much that he does not wake up for regular feeding times, then we should wake it up becasue there are baby's who 'suffer in silence'. Each feeding time, the baby should at least drink for 15 minutes with long hauls (see below). Some days the child will have a 'regeldag', when the child wants to be breast times more tmes then normal. A day or two later everthing is back to normal (so don't panic). These indicate that the child likes more milk and cause the mother to produce more milk. This happens arround the 10th day, 6 weeks, and 3 monhts. The growing curves used at the consultation office are based on bottle fed children, so don't panic if the child seems to grow less fast then the curve indicates. Growing curves for breastfeeding can be found at www.borstvoeding.com. Note that after birth the cild first loses weight (around 7 - 10 %) before it starts gaining weight.

The baby is put at the breast as follows: first of all, the mother should be in a comfortable position. Then the baby is placed belly to belly with the mother, with the nose against the nipple. The baby should now take a big bite ('hap') at the breast. Then the baby has to be pulled closer to the breast such that its chin is pressed in the breast and the nose is free.

When the baby has locked itself to the breast correctly then he starts making short sucking movements. After a bit it will start making long hauls and you can hear him swallowing. This is called 'toeschieten'. The mother can also feel this in her breast, even in the other breast which can also start leaking milk. If the 'toeschieten' does not happen for 15 minutes then the moter should try the other breast. The baby is taken off the breast by first putting a finger on in the side of its mouth and give a little pull (in order to break the vacuum) and then it can be taken off with ease. When the child has finished the breast it will let go, or fall asleep, or start 'headbanging'. Then it also is time to give the second breast to the child. The teacher adviced to have the baby drink one breast fully and then let it on the second breast as long as it wants to. Only the first sucking movements should be felt by the moteher, after that the breastfeeding should feel conformtable. Otherwise, there might be something wrong.

The child is drinking well if:
- it drinks at least 8 times per day, with at least 15 minutes of long hauls.
- after 4 days, it has at least 5 wet dipers per day
- after 4 weeks, it has at least 4, nr 2. (kakki) dipers
- the child is gaining weight.

Next thursday we talk about milking with the pump and about possible problems that rise while breast feeding.

Pregnancy gym 2.

Yesterday, I came along for the pregnancy gym for the second (and last) time. The introductory question was how we saw parenthood. I was the first one who had to answer, but it was such a broad question that highlighting one point is not easy for me. So, the teacher kindly moved on to the other side of the circle and I could answer last. In the end I found my answer.

The key point for me is loving the little one (which I already do now). This to me is the key to giving care, attention and love, but also act in the best interest of the child, for instance learning to eat his/her vegetables as well even though he/she does not want to.

After the question the teacher moved on with explaining about the first week after giving birth. In holland every family gets 'kraamhulp'. This person teaches the person how to clean and feed the baby, how to change diapers, how to hold the baby The 'kraamhulp' also helps in the household so that papa and mama have time to recover from the intence happening and arrange other issues (like going to city hall, posting the birth cards, and putting a sign in the frontyard to announce the whole neighbourhood of the happy event). The kraamhulp also keeps track of the health of baby and child which is checked up by the midwife. In the first week also the 'hielprik' is performed. This is blood test to check the newborn for 17 different diseases. In a couple of weeks after the birth the consulatie bureau contacts the parents to make a first appointment. The consulatie bureau gives advices to parents and for the first years the baby has regular checkups performed by the bureau. We were also warned not to receive too many visitors at once and all the time. We should take time for ourselves and 'kick out' visitors that overstay and plan evenings for ourselves.

Next the teacher repeated briefly what she told in the first meeting about giving birth and we praticed massage and breathing techniques once more. The woman also practiced pushing. For me it is still not clear how to push. It is time that I start reading Barbara's book about it :).

Finally, the men were put together and the women were put together and we had to discuss a set of propositions about parenting and answer them with agree, disagree, or somewhere in between. Some of those that I remember were:

• grandparents have experience, they always have an answer: to us men this was correct because it did not state that grandparents have the right answer (every baby/family is different)
• you cannot spoil a child: this is not true, see Paris Hilton
• always smile when the baby is arround (you cannot be cranky): this to us was not true, and infeasable anyways.
• after birth you have no doubts about parenthood anymore: all have doubts, many deny, few have intuitions [Moby Dick]
• you are always happy with your own child: I believe/feel I am happy with my child (how ever it is going to bo) but I am sure there are people who are not
• Fathers get less attention from their wives after birth: it is just different attention like 'do this', 'do that' ;)
• Mothers have to let fathers care: Let me care :).
• 9 months pregnant means 9 month of becoming 'unpregnant': I don't even know what that is supposed to mean.

your opinion about these statements is welcomed.

zwangerschapsgym 1.

Gister ben ik voor de eerste keer met Barbara naar zwangerschapsgym geweest. Omdat zij (en anderen) het verslag hiervan ook willen lezen is deze blog entry in het engels geschreven.

Yesterday it was the first "papa-evening" at the pregnancy gym course that Barbara is taking. This means that I had to come along :).

At the start of the meeting the teacher asked every father-to-be what he expects at the labor, in one sentance. I do have an image of that in my head but it still is really hard for me to describe how I imagine it will be. So, I didn't really have an answer and didn't really no what to say. However, it is a good subject for a future blog entry :).

After the round was finished, with most father's not really knowing what to expect or what to do, the teacher explained the labor process again. We have aready attended a meeting organised by the midwives (and I did some reading about it :)) before so it was not so shocking. Still, one of the questions I had in my head is how you know that it started? Here is what I leanred
- already some weeks before the actual labor starts, the mother loses the slime clog blocks the womb. So this does not mean the labor is starting soon.
- the mother can already have irregular contractions days before the actual labor starts, so if (some) contractions come at irregular interval then it does not mean the labor has started.
- labor starts by either a) contractions at regular intervals (e.g.\ every 18 - 20 minutes) or by loosing the fluid in the womb. The mother can recognize that she loses the fluid, and it is not pee, by trying to hold it up. If it is impossible to hold it up by contracting the muscles, it is the fluid and labor started. P.S. note that I still have the imagine in my head that when a woman looses her fluid then it comes out like turning over a bucket of water, but I guess it won't be like that.

Regarding the labor process itself she told the following. The labor can short (e.g. 4 hours) or long (e.g 12 hours). The first phase of the labor can take the longest, when the dialation is between 0 - 4. In this phase the contractions are relatively mild. When the dialation becomes bigger the contractions become more intense and more frequent. Already around 8 centimeters of dialation the mother may feel like pushing. However, this is not allowed and the midwife will shout 'don't push yet!' When the mother is fully dialated the baby starts to move for the exit and the mother can push. While the baby is fully in the birthcanal still, then it takes two steps forward and two steps back. This is good because it smoothly stretches the birthcanal. At one moment, when the baby's head is partially out, then it cannot go back anymore. This is called the 'staande positie' (standing position in dutch). And the midwife may notify the mother about reaching this mildstone. At one point the head is fully out and the baby turns to get the rest of its body out. This usually goes in one or two pushes as the body is smaller (less wide) then the head.

At least, this is the scenario if it goes allright. It can be the case that the baby poops in the womb fluid and then the mother has to go to the hospital immediately because it may be that the child swallows some poo and this has to be sucked out right after birth. It may also be the case that the baby is in the wrong position. When the baby is feet first it has to be taken out by a sesarian. Whent the baby is face (eyes, nose) first and not with the back of his head first, it may still be possible to give normal labor but this is not assured. In this case his face may also come out all flattened or bruised (no panic, his face will become normal again in the days after).
After the story of labor we learned some massaging techniques and breathing techniques for during the labor/contractions. We have to practice them at home (which means spoilage for Barbara :)).

Massage:
1. Massage by making circles with the palm of one hand on the lower back (wax-on, or wax off).
2. Massage by rubbing down with the palm of both hands. When one hand is down start with the next hand from the shoulder again. Do this for both sides of the back.
3 Massage by pressing tumbs, palms, or fists in the lower back of the mother, during the contractions. This is mostly used only when relieving the heaviest contractions.

Breathing:
1. breath long inwards through the nose and long outwards through the mouth
2. breath long inwards through the nose and two short outwards through the mouth followed by a longer one through the moutn
3. breat shortly inwards through the nose (1 second), and longer (2 seconds) outwards through the mouth.

Most women use the breathing techniques in this order with nr 3. used for the heaviest contractions, but the most important lesson for the mothers of the evening was that she should do whatever feels most confortable to her (for easing the labor), there is no normality. If shee feels more confortable with breating technique nr 2. during the heavy contractions she should just do it. Or. e.g. there is no 'you have take a shower to relieve the contractions', it is only 'a shower may brring relief but if you don't feel like it helps you, then no need to do it.

And the most important lesson for the father's to be was: during labor comfort the mother and do whatever she tells you to do, without argument.

I am looking forward to the next pregnancy gym :)

Papaschap

Mijn vrouw had het lumineuze idee om voor dat het zo ver is op te schrijven hoe zij denkt het moederschap in te vullen. Het leek me leuk omdat ook voor het vaderschap te doen om later eens te kijken wat er van terecht aan het komen is.

Je leest en hoort als aanstaande ouders van alles over hoe je kinderen op te voeden, maar wat de juiste manier is, dat weet niemand, en meningen spreken elkaar tegen. Volgens mij zijn er een aatal dingen die voor elk kind hetzelfde zijn, zoals bijvoorbeeld dat kinderen regelmaat nodig is. Die dingen zijn ook vrij strak na te volgen en het is te signaleren als het niet zo goed. Maar er zijn ook een aantal zaken die vager zijn en voor elk kind verschillend zijn. Elk kind heeft aandacht nodig, maar hoeveel is voor elk kind weer anders. Die zijn ook moeilijker strak na te leven. En het gevoel moet uitmaken of ik het voor mijn kind(eren) goed doe. Ik heb mijn beeld daarom maar eens opgeschreven. In lijstjes vorm, want dat is hoe mannen nu eenmaal denken.

De makkelijke (vooraf gezien) dingen voor mij lijken:

- Regelmaat
Ik geloof erin dat Kinderen regelmaat nodig hebben, en dat zou ik zoveel mogelijk willen creeeren. Dus, voor papa en mama een zo regelmatig mogelijke werkweek (wat betekend op vaste dagen naar de creche en op vaste dagen een oppas of papa cequ mama dagen invullen). Dat betekend ook zoveel mogelijk op vaste tijden eten en naar bed, en vaste prik een verhaaltje van of papa of mama (bijvoorbeeld afwisselend). Natuurlijk is dit niet compleet strak na te leven, maar dat hoeft natuurlijk ook weer niet. Bijvoorbeeld 'rond de klok van zes' eten is voldoende.

- consequent
Ik geloof ook data Papa en mama consequent moeten zijn. Dus als mama zegt dat iets niet mag, dan hoort papa ook te zeggen dat het niet mag. En zeg niet, vraag het maar aan mama/papa, want als alles maar mag van papa maar niet van mama dan is dat niet goed voor de verhoudingen tussen kind en ouders. Ook het niet toegeven aan gezeur of de ene keer in een situatie het ene doen, maar de andere keer iets anders is niet goed. Kinderen moeten weten waar ze aan toe zijn.

- uitleggen waarom je kind iets moet doen
Het lijkt me ook belangrijk om uit te leggen waarom een kind een bepaalde tijd naar bed moet, of waarom hij zijn bordje leeg moet eten, ipv. te zeggen 'doe dit' of 'doe dat'. Het lijkt me dat het dan makkelijker is om dingen gedaan te krijgen.

- zoveel mogelijk dingen leren
Iets wat ik nog waardeer uit mijn jeugd is dat ik nog geleerd heb om een fietsband te plakken. Iets wat ik niet leuk vond als kind, maar nu wel profijt van heb. Ik zie het dus als mijn taak om ook mijn kind dit soort dingen te leren, wanneer er de mogelijkheid voor is. Ook het preferen van educatief speelgoed (bv lego :)) boven simpel tijdverdrijf speelgoed (spelcomputer) valt hieronder. Ipv. een spelcomputer kan ik beter leren hoe met een echte computer om te gaan. De commodore 64 was zeker een betere keus als de Nintende 8bit spelcomputer.

- alles leren eten
Kinderen en eten, dat kan een moeilijk iets zijn. maar ik vind het belangrijk dat ze alles leren eten, hoeveel moeite dat ook kost, en dat ze gezond eten (al zorgt dat ook weer voor dilemma's, zie verwennen). Dus ze moeten verschillende soorten fruit en groenten leren eten, en leren eten wat mama en papa koken. Ook wat betreft snackfood wil ik de rem er op houden. Dus niet elke wee een 'frietjes vrijdag'. 1 keer in de 2 maanden lijkt me een veel gezonder gemiddelde.

De subjectievere dingen (en dus moeilijkere dingen) lijken me:

- verwennen
Je kunt je kinderen niet onthouden van alles wat 'slecht' voor ze is, zoals frietjes en snoep. Dat hoeft ook niet. Ze mogen best eens verwend worden, als dat maar niet te veel is. Maar wat is te veel?

- aandacht
Kinderen hebben aandacht nodig. Ik zal dus zeker met mijn kind spelen, wanneer ik daar de kans voor heb. In eerste instantie natuurlijk 'kiekeboe' en liedjes zingen, maar later natuurlijk ook tekenen, bordspelletjes, etc. Maar hoeveel? Als je ze teveel aandacht geeft worden ze weer verwend. Ze moeten ook leren om zich zelf te vermaken en op zich zelf iets te doen.

- straffen
Kinderen doen dingen verkeerd. Als ze blijven zeuren of iets doen wat niet mocht zullen ze op de gang moeten of krijgen ze geen snoepje zoals afgesproken. Maar wat als ze dan toch door blijven zeuren. Wat dan?

- regels stellen
Kinderen hebben regels nodig, bijvoorbeeld over hoeveel tv ze mogen kijken (tv hoeft voor mij ook niet uit den boze te zijn) of welke tekenfilms ze mogen kijken. Wat mag wel en wat mag niet, en wat als ze iets doen wat ik als ouder niet zo leuk vind. Vroeger keken we ook naar geweldadige tekenfilms als He-man en M.A.S.K. en The A-team en Knigh trider. En ik ben er nog niet zo slecht van afgekomen. Kinderen moeten ook het onderscheid tussen goed en kwaad leren. En wat betreft buiten spelen? In mijn jeugd was het geweldig dat we naar de bossen konden om hutten te bouwen, zonder ouderlijk toezicht. Het is goed als mijn kinderen dat ook zouden kunnen, al zit een ongeluk in een klein hoekje. Hoever mogen ze gaan wat dat betreft?

De praktijk zal het maar moeten leren.

Het Seats en Sofa's Verhaal

Begin dit jaar zijn we verhuisd van een kleine studio naar een echt huis. We hadden onze keuze voor een nieuwe bank al gemaakt maar toen er een folder van seats en sofa's in Eindhoven op de deurmat viel besloten we om toch eens te gaan kijken. De aanbiedingen waren redelijk aantrekkelijk dus je weet maar nooit, wellicht een goede bank voor weinig.

Na enige tijd rondgekeken te hebben kwam er een verkoper naar ons toe. We vroegen hem welke banken in de aanbieding waren. Het bleek al snel dat de aanbieding gold voor de banken met de goedkoopste stof die er was en een betere kwaliteit stof was meteen honderden euro's duurder. Dus toch maar niet (en we waren al niet erg blij met de verkooptactieken van S&S). De verkoper vroeg ons echter, of er een andere bank was die onze interesse had. Nu hadden we toevallig een aardige bank gezien (die ook om te bouwen was tot bed wat voor ons wel praktisch was voor logeerders). Dus we zeiden, "ja, die daar in het begin"

Echter, het nadeel van deze bank was dat het een hoekbank en dat paste niet echt in vorm van onze nieuwe woonkamer. Dus, we waren ook niet overtuigd dat we hem wel wilde kopen. Al zittende op die bank werden we ook steeds minder zeker hiervan. De verkoper noemde ons een prijs van 1200 euro. Voor een bank waarvan we toch niet zeker waren dat we hem wilde was dat natuurlijk veel te veel, en hij zag dat we tijfelde. "1050 euro dan?" Ook niet. "zonder de extra kadootjes (een koffiezetaparaat, eierkoker, etc. die we er anders bij zouden krijgen), 900 Euro. Het feit dat er al zoveel geld van de orginele prijs af kon schoot bij ons al in het verkeerde keelgat. Als zij zo graag van die bank afwillen, dan moet het wel waardeloos zijn. Dus nee, we waren serieus niet meer geintereseerd en we liepen de winkel uit.

Op de parkeerplaats kwam de manager achter ons aan: "800 euro, zonder het slaapbank gedeelte. wat is het probleem?". "Nou, (we zijn nogal geirriteerd van jullie opdringerigheid nu en) we hebben al een andere bank op het oog voor dezelfde prijs, die we mooier vinden, dus zouden we het overwegen dan moet het wel een hele goede prijs zijn." Toch wist de manager ons weer naar binnen te lokken en hij zij. "750 euro, inclusief het slaapbank gedeelte, maar dan moeten jullie nu vandaag beslissen". Dat schoot ons al helemaal in het verkeerde keelgat (over zo'n investering willen we zowiezo een nachtje kunnen slapen) en we vertrokken weer.

Wederom kwam de manager achter ons aan, maar het mocht al niet meer baten. Zelfs het laatste bod van 700 Euro sloegen we af en we vluchtte de "Leen bakker" in.

De moraal van dit verhaal:
- als je toch nog een bank wil kopen bij seats en sofa's, dan kun je mega afdingen.
- als winkelier kun je beter een redelijke prijs op je producten plakken dan een te hoge prijs waarop zoveel af te dingen valt, anders schrik je de klanten (ook) af

Bloem en Tuin

Poging 3 om te bloggen. De insteek ditmaal is om te schrijven over de dingen die ik meemaak, die ook informatie bieden voor mensen die mij niet kennen. Bijvoorbeeld, afgelopen weekend zijn Barbara en ik naar "Bloem en Tuin" geweest in Nuenen. Het grootste tuinevenement van de benelux, volgens de website. Maar we wisten vooraf niet precies wat het was en eenmaal daar viel het voor ons een beetje te tegen.

"Bloem en tuin" bleek een tuinmarkt te zijn in de bossen bij Nuenen waar alle lokale tuin ondernemers hun waar lieten zien die je daar ook kon kopen: van bloemen tot tuinmeubelen tot "jakoezies". Dat is vooral interesant voor de tuin hobbyist en niet voor mij. Als mijn tuintje er een beetje aardig uit zie ben ik tevreden. Ik hoef niet een speciale terastegel of die ene bloem of plant in mijn tuin te hebben. Bovendien was de entree 10 euro p.p. en nog eens 4 euro om te mogen parkeren. Dat vond ik nogal veel, zeker om zo maar eens te gaan kijken wat "bloem en tuin" nu eigenlijk was. Na twee uur (in rap tempo want het was best wel een groot terein) begon het ook nog te regenen. Toen hield 'de pret' wel op en zijn we huiswaarts gekeerd.

Dus, ben je een liefhebber van tuinen, dan is het zeker een aanrader, maar om zo maar eens te gaan kijken is het niet echt de moeite (en het geld) waard.