Het Seats en Sofa's Verhaal

Begin dit jaar zijn we verhuisd van een kleine studio naar een echt huis. We hadden onze keuze voor een nieuwe bank al gemaakt maar toen er een folder van seats en sofa's in Eindhoven op de deurmat viel besloten we om toch eens te gaan kijken. De aanbiedingen waren redelijk aantrekkelijk dus je weet maar nooit, wellicht een goede bank voor weinig.

Na enige tijd rondgekeken te hebben kwam er een verkoper naar ons toe. We vroegen hem welke banken in de aanbieding waren. Het bleek al snel dat de aanbieding gold voor de banken met de goedkoopste stof die er was en een betere kwaliteit stof was meteen honderden euro's duurder. Dus toch maar niet (en we waren al niet erg blij met de verkooptactieken van S&S). De verkoper vroeg ons echter, of er een andere bank was die onze interesse had. Nu hadden we toevallig een aardige bank gezien (die ook om te bouwen was tot bed wat voor ons wel praktisch was voor logeerders). Dus we zeiden, "ja, die daar in het begin"

Echter, het nadeel van deze bank was dat het een hoekbank en dat paste niet echt in vorm van onze nieuwe woonkamer. Dus, we waren ook niet overtuigd dat we hem wel wilde kopen. Al zittende op die bank werden we ook steeds minder zeker hiervan. De verkoper noemde ons een prijs van 1200 euro. Voor een bank waarvan we toch niet zeker waren dat we hem wilde was dat natuurlijk veel te veel, en hij zag dat we tijfelde. "1050 euro dan?" Ook niet. "zonder de extra kadootjes (een koffiezetaparaat, eierkoker, etc. die we er anders bij zouden krijgen), 900 Euro. Het feit dat er al zoveel geld van de orginele prijs af kon schoot bij ons al in het verkeerde keelgat. Als zij zo graag van die bank afwillen, dan moet het wel waardeloos zijn. Dus nee, we waren serieus niet meer geintereseerd en we liepen de winkel uit.

Op de parkeerplaats kwam de manager achter ons aan: "800 euro, zonder het slaapbank gedeelte. wat is het probleem?". "Nou, (we zijn nogal geirriteerd van jullie opdringerigheid nu en) we hebben al een andere bank op het oog voor dezelfde prijs, die we mooier vinden, dus zouden we het overwegen dan moet het wel een hele goede prijs zijn." Toch wist de manager ons weer naar binnen te lokken en hij zij. "750 euro, inclusief het slaapbank gedeelte, maar dan moeten jullie nu vandaag beslissen". Dat schoot ons al helemaal in het verkeerde keelgat (over zo'n investering willen we zowiezo een nachtje kunnen slapen) en we vertrokken weer.

Wederom kwam de manager achter ons aan, maar het mocht al niet meer baten. Zelfs het laatste bod van 700 Euro sloegen we af en we vluchtte de "Leen bakker" in.

De moraal van dit verhaal:
- als je toch nog een bank wil kopen bij seats en sofa's, dan kun je mega afdingen.
- als winkelier kun je beter een redelijke prijs op je producten plakken dan een te hoge prijs waarop zoveel af te dingen valt, anders schrik je de klanten (ook) af