Ontwikkelingsupdate

Het is alweer een tijd geleden dat ik iets geschreven heb. Er is ondertussen wel veel gebeurd in het leven van kleine Daniel.

Zo begon hij half oktober opeens op zijn knietjes te zitten. Wat een heel nieuwe dimensie voor hem gaf. Hij ging dus overal aanhangen en vrij meteen probeerde hij ook op zijn voetjes te gaan staan. Wat met wat hulp ik wel lukte. In het begin was het nog wat onwennig en we moesten continu op hem letten zodat hij niet (al te vaak) op zijn toet viel. Soms viel hij achterover en zat hij ineens op zijn kont.

23 oktboer zijn we naar mijn schoonfamilie gegaan. Dit was weer een hele verandering. Hij wilde opeens niet meer alleen slapen daar en de continue aandacht van opa en oma en dedi maakten hem extra onrustig, waardoor hij nog meer aandacht kreeg. Ik denk dat hij ook zich ineens een stuk bewuster werd van zijn omgeving. Daar begon hij ook op zijn knietjes te kruipen (al had hij al eerder al een paar pasjes laten zien). En op dinsdag ging hij voor het eerst zelf bewust zitten door vanuit zijligging zich met een armpje omhoog te duwen. Ook kwam zijn 7e tandje door

Nu kruipt hij hoofdzakelijk, en tijgert alleen onder stoelen en tafels door, en hij is een stuk zelfzekereder en stabieler. Als ik hem in de box zet blijft hij zo 5 minuten staan (zich vasthoudend aan de spijltjes). De nadelige bijwerking is echter dat het een stuk moeilijker is om hem in slaap te krijgen, ook thuis. Hij valt alleen in slaap in ons bed, met ons er bij. In zijn eigen bedje krijst hij het uit, ook als hij erg moe is. Of hij wil nog staan en spelen, of hij is bang dat we hem verlaten in zijn eigen bedje, of hij voelt zich opgesloten, ik weet het niet. Het is vast een fase en gaat wel weer over, maar ondertussen willen we het toch voor hem en voor ons graag zo aangenaam mogelijk maken.

kruip actie

Even een snel berichtje om te markeren dat Daniel vandaag voor het eerst 3 pasjes op zijn knietjes heeft gekropen (vooruit).

Naar Voetbal

Sommige dingen moet je voor mij eens in je leven gedaan hebben, ook al heb je er niet een speciale interesse voor. Voor mij als Nederlander is dat bijvoorbeeld naar een voetbal wedstrijd gaan. Ik heb geen speciale interesse voor voetbal. Ik kijk niet naar studio sport met het bord op schoot en op een EK of WK volg ik nog net de wedstrijden van Oranje (toch wel gezellig, vooral met vrienden) maar als ze weer uitgeschakeld zijn dan is het voor mij het EK of WK ook meteen klaar.

Tot gister was ik dus nog nooit naar een professionele voetbal wedstrijd geweest. De wedstijd waar ik heen ging (met mijn broer en een vriend) was PSV - CFR 1907 Cluj. Om persoonlijke redenen was dat een speciale wedstrijd voor mij. Daags van te voren had ik de kaartjes al gehaald. Er waren er nog zat! Het stadion was dan ook niet erg gevuld en we hadden plaatsen aan de oostkant, aan de lange zijde, onderaan de bovenste ring. Dat betekende een goed uitzicht en ook dicht op het 'sfeervak', waar langdurig en luidruchtig PSV liederen schalden. Helemaal ana de ander kant zat een clubje CFR supporters. Een stuk of 50 schat ik. Er werd geen bier verkocht in het stadion, dus we moesten het doen met koffie. Dit was echter niet zo erg want met die temperatuur ging een warme bak koffie er wel in.

In de eerste helft speelde PSV in de richting van het doel waarin wij zaten. En zij speelden goed, terwijl CFR er niet echt uitkwam. Dit betekende volop kansen recht voor onze neus. Al snel viel er ook een doelpunt 1-0. En die werd herhaald op de TV schermen. In de rest van de eerste helft miste PSV volop kansen, en ik miste de herhaling. Want gemiste kansen werde niet vertoond terwijl ik af en toe echt iets had van heh, wat gebeurde daar nou!

Ook de tweede helft zaten we aan de kant waar de actie was. CFR had blijkbaar in de rust een strategie gevonden en de vorm van PSV verdween als sneeuw voor de zon. Weer volop kansen voor het doel waar we zaten dus. Naarmate de tijd vorderde werd het spannender en spannender. Er zou er zo maar eens eentje in kunnen gaan. Schuin achter ons zat een oudje zonder tanden zijn longen uit zijn lijf te vloeken. Het bleef echter 1-0. De supporters waren tevreden en ik ook, want het was ook al ben ik geen fan een leuke vermakelijke avond.

Papa

Vandaag zij hij voor het eerst papa toen ik thuiskwam. Ik denk dat het echter eerder toeval was dan bewust want hij herhaalde het daarna niet meer. Hij zegt al weken gagaga, tatata, bababa, maar nu dus twee keer pa achter elkaar.

Oorontsteking

Daniel heeft de laatste dagen een oorontsteking. Het begon dinsdagavond met veel huilen. Hij was niet stil te krijgen en had verhoging (38.2). Meteen maar een paracetamol gezet. Barbara voelde goed aan dat er iets aan de hand was en dus de huisartsenpost gebeld. Uiteindelijk konden we toch even langs komen.

De huisarts was heel aardig en hulpvaardig. Hij begreep dat we ongerust waren omdat Daniel zoveel huilde (wat hij anders nooit doet). Die paracetamol was een goed plan en we moeten er nu 3 x daags 1 zetten. We kregen ook neusspray mee zodat zijn buis van eustachius open gaat en het vocht eruit kan.

Woesndag had hij 39.3 koorts en dus onze normale huisarts gebeld of we nog meer konden doen. De assistente zij dat we maar meteen langs moesten komen. Echter, de huisarts kon ons niet veel verder helpen. Bij een oorontseking wordt een paar dagen gewacht omdat het in 90 % van de gevallen om een virus gaat waarbij antibiotica niet helpen. Iboprofen (afwisselen met paracetamol) wordt afgeraden omdat dit tot nierbeschadiging kan lijden. Doorbijten dus voor Daniel en ons. Het enige echte gevaar (volgens de dokter) is uitdroging, maar gelukkig dronk Daniel nog goed.

Gedurende dag sliep hij heel veel. 's Avondds had hij echter 39.85 koorts en er kwam ook wat pus uit zijn oor. Dit is een goed teken (ook wanneer er rommel uit zijn nus komt) want het neemt de druk op het oor weg. Snel weer een paracetamol gezet waarvan hij toch weer opknapte. We zijn zelf ook maar meteen naar bed gegaan omdat we van de nacht daarvoor ook een slaaptekort hadden opgelopen. Na een redelijk rustige nacht ziet het er vanochtend een stuk beter uit. De koorts lijkt weggezakt en hopelijk daarmee de pijn snel ook.

Wordt vervolgd ...

Through the Looking Glass to Lewis Caroll

"The white cat had nothing to do with it." It was Hugo's doing entirely. It was him who showed me the statue of "Alice through the looking Glass" in a remote corner of the park in Guildford.



The statue prompted me to a riddle in my traveling book that said: "Lewis Caroll's grave is located on the cemetary on the mount". Apparently Lewis Caroll had been living and preaching in this small city in England where he had build a house for, and lived with, his six sisters utnil he passed away peacefully in 1898.

Our curiousity was tickled, and we sat out on a quest to find Lewis Caroll's grave.

Since we were near, we first made a side tour to the castle. It was surrounded with beautiful gardens, but the queen of hearts was not living there (anymore). The castle was build in the 13th century. Unlike many other castles it was never extended in later ages. It had one main hall where the local King lived, ate, and slept. Curiously the wardrobe was located behind the fire place. At least he had warm clothes during winter.



After visiting the castle, we set out for the tourist office for more clues on the whereabouts of Lewis Caroll. A polite lady pointed us to "The Mount" but still could not tell us where on the cemetary the grave would be located. She told us that the local museum might be able to resolve our quest further.

The young lady at the museum could not tell us anything. However, we did find an important clue inside the musuem. In a darkish room on the third floor, with the smell of oldishness all around, we found a dusty frame hanging beside the door. It was an old black-and-white picture with Lewis Caroll's grave. At least now we knew what to look for at the cemetery.

We continued our Journey to 'The Mount'. It turned out this was a street with a steep climb up a hill. On this hill we found the cemetry. The cemetary was complete desolated. We could feel the peacefulness of the dead all around. Our attention was drawn to a quaint little church.



Besides the curch lay a grave with flowers. It was the only grave with flowers and it fitted the picture we saw at the museum. We had reached our destination and finally had arrived at Lewis Caroll's grave.



It was neither Hugo nor my birthday and therefore we returned citywards for a little tea party and descended 'The Mount'.



On our way we saw Alice once more. She was laying in the grass near the river Wey. She was stirred by a white rabbit, who just at that moment jumped through a whole in the ground ...

Bijna het Huis uit

Daniel is gister verhuisd naar zijn eigen kamer. Tot nu toe sliep hij namelijk bij ons op de kamer. Het maakte hem schijnbaar niet zoveel uit. Af en toe keek ie nog wel waar ie was als hij wakker werd, maar verder sliep hij goed.

Overige ontwikkelingen: hij 'tijgert' en wil alles ontdekken. Vooral kabels, hoeken van houten voorwerpen (kasten, box), en knopjes vind hij erg interessant.

ontwikkelingsspurt

Manneke maakt de laatste weken weer een echte ontwikkelingsspurt door. In april kon hij van zijn rug naar zijn buik draaien. Nu kan hij ook het omgekeerde. Hij zit al veel beter (en komt al redelijk zelfstandig omhoog). Hij schuift af en toe met zijn beetjes zodat hij een beetje naar voren beweegt, of hij probeert zijn bips in de lucht te krijgen (kruip mode is zich aan het ontwikkelen dus). Maar vooral de interactie met zijn omgeving is stukken gegroeid.

Bijvoorbeeld:

(1) 's avonds kan hij soms niet slapen en ligt hij te rollen in zijn bedje. Als we hem dan even 'laten' en bijvoorbeeld naar de computer gaan in dezelfde kamer, heeft hij dat meteen door. Het is namelijk zo dat hij net vanuit 1 hoekje van zijn bedje het scherm kan zien, en als we aan de computer zitten draait en rolt hij net zolang tot hij met zijn hoofdje tussen die paar spijltjes kan koekeloeren.

(2) Hij heeft een muziek en licht speeltje dat door een grote kleurige knop in te drukken een deuntje speelt en dat figuurtjes op de muur kan projecteren. Laatst wilde hij weer niet slapen en lag ik langs hem in ons bed. Hij had al door dat de figuurtjes op de muur van speeltje kwamen en hij draaide aan het speeltje zodat de figuurtjes zich bewogen (wat zijn verbazing of interesse opriep). Bovendien wist hij al dat we door een knop in te drukken een muziekje voor hem konden spelen en hij deed dat na om een ander muziekje te krijgen (zelfs voordat ik een tijd niet gedrukt had).
P.S als we hem aan tafel hebben en hij slaan op de tafel doet hij dat bijvoorbeeld ook na.

(3) Wanneer hij op zijn buikje ligt op de speelmat gaat hij (rollend of voortslepend) naar de rand en trekt hij die omhoog om te kijken wat er zich wel niet onder de mat bevind. en hij probeert met het vogeltje te spelen dat aan de kast deur hangt.

Zomaar wat dingetjes die hij nu doet maar leuk om op te schrijven voor later.

Pas op! Ik bijt

Gister hebben we het eerste tandje ontdekt. Dat was even een berichtje waard.

Het Sleutel Avontuur

Een anecdote van vorig jaar die ik al lang had willen opschrijven.

Het was, denk ik, mei 2008, want Barbara moest werken. Ze was een beetje laat dus ik bracht haar naar het station in mijn trainingsbroek en met alleen mijn autosleutels (met huissleutel) en mijn normale sleutelbos (met huissleutel) op zak. Ik zou me daarna wel douchen en aankleden voordat ik naar mijn werk moest gaan. Echter, toen ik thuiskwam klemde de voordeur. Dat deed ie al een tijdje maar we hadden de woningbouw nog niet gebeld om het te fixen. Normaal gesproken door flink kracht te zetten kreeg ik de deur wel open maar deze keer niet ... KRAK ... de huissleutel brak af in het slot

Dus, ik ga achterom. Maar helaas, de derde sleutelbos stak nog op de achterdeur en ik kon er dus ook daar niet Eens kijken (er lag nog wat bouwrommel in de tuin) of ik via de brievenbus de klink van de voordeur kan bereiken. Na een half uurtje aanrommelen gaf ik het op. No way dat ik er zo bij kon.

Het enige dat er opzat was in mijn trainingsbroek en t-shirt, en niet gedoucht, zonder mijn werk spullen, naar mijn werk te gaan en daar de servicemonteur te bellen, want mijn mobiel had ik ook niet op zak. Gelukkig kon die mij dezelfde dag nog helpen. Toen ik thuiskwam (op afspraak) had hij de afgebroken sleute al verwijderd en omdat ik dus twee sleutels bij me had gehad, kon ik de deur eindelijk openmaken. De service monteur verholp meteen even de klemmende voordeur, en omdat het slot van de achterdeur ook al klemde, pakte hij deze ook maar meteen even aan.

't is wat, zo'n nieuwbouwwoning.

Navman f10 update

Vanochtend heb ik hem uitgeprobeerd naar mijn werk. Al weet ik heus de weg wel te vinden zonder Navman. De route was dan ook goed te volgen. Ik moest alleen nog even aangeven dat ik de afstand in km. wilde in plaats van mijlen en hij crashte alleen toen ik het 'spraak bij letters invoeren' uitzette.

navman f10

In maart kreeg ik een Navman F10 kado. Vandaag kreeg ik hem eindelijk aan de praat (juni). Hier een korte troubleshooting guide.

Eerst moest ik kaarten installeren. Het enige wat bijgeleverd was en in een computer paste, was een SD kaartje. Dus ik stak dat in de computer. Ik startte het navman programma en selecteerde de kaarten die ik wilde (nederland natuurlijk). Ik moest een product key invoeren. Dus, ik type de code in die achter op het hoesje stond, maar die was 15 nummers (en 1 letter) terwijl het er 16 moesten zijn. Na wat gegoogle bleek dat ik niet de enige was met dit probleem maar een oplossing was er niet. Een product code kopen was 45 pond en dat wilde ik ook niet. Toen heb ik het ding maar aan de kant gegooid.

Vandaag besloot ik om het nog maar eens te proberen. Codes werkte nog steeds niet maar nog eens gegoogled en wat bleek, ik moest de navman zelf op de computer aansluiten, met het usb kabeltje van mijn videocamera (want dat had dezelfde connector en navman had geen kabeltje meegeleverd). Warempel, dat werkte. Ik kon de kaarten van heel west Europa ineens installeren. Het enige is wel dat de navman applicatie crasht en je in Windows CE terecht komt als je hem op de PC aansluit (met een geheugenfout), maar gelukkig werkt die dan wel weer als je hem aanzet wanneer hij niet meer aangesloten. Het enige is wel dat er geen stroomadapter bijgeleverd wordt dus initieel, als de navman batterij leeg is, kun je hem alleen aanzetten en moet je hem opladen in de auto op de elektrische aansteker.

Toen ik dat laatste had uitgevonden en ik redelijk door had hoe het apparaat werkte (zonder nog te rijden) wilde ik eens weten of er ook een miepje is dat mij routeaanwijzingen geeft. Wat bleek, volgens het apparaat was geen enkele spraak of taal geinstalleerd. Dus ik moest weer terug naar mijn PC met het ding. Volgens de PC applicatie waren wel alle talen geinstaleerd op het apparaat! (Nederlands, Duits, Engels, etc.). Nog een keer extra gekeken, nee er stond echt in de navman dat er geen spraak geinstalleerd was. De oplossing was uiteindelijk om de geinstalleerde talen (volgens de PC applicatie) te deleten en vervolgens opnieuw te installeren. Toen werkte het eindelijk (hopelijk).

Morgen zal ik naar mijn werk rijden met het ding, en ik benieuwd of het nu eindelijk zonder problemen werkt en het wel een fijn apparaat is om mee te rijden. Fingers crossed.

Winkel Frustraties

Misschien is het omdat ik een man ben, maar ik heb echt een hekel aan kleren kopen. Of is dat niet een typisch mannedingetje. Afgelopen weekend was het weer zover. Ik had dringend wat zomerkleren nodig en dus gingen we met hete hele gezin naar de stad.

Het begint al met de drukte in de stad op zaterdag, vooral als het mooi weer. Afgelopen zaterdag viel in het begin nog wel mee, omdat we vrij vroeg waren, maar later op de dag ... en moe ... en druk ...

En dan is er de keuze. Ik heb nodig: korte broek en shirts, maar ik heb helemaal geen gevoel voor hoe dat er verder 'goed' uitziet. Dus, is zus streepje mooi (past het bij mij) of die print. Ik heb nog steeds geen idee. Ik kijk intensief rond, om alles te proberen te zien. Erg vermoeiend en ik weet niet wat ik moet kiezen, ik moedeloos van al die kleren om me heen. Dus wijselijk laat ik Barbara de voorselectie maar maken.

Dan naar de kleedkamers, altijd vol, altijd de klein, niet genoeg haken om EN je geselcteerde kleren EN je eigen kleren op te hangen. Het valt dus altijd op de grond. Bovendien zijn ze vaak vies, papiertjes en andere rommeltjes op de grond.

Tot slot afrekenen. Altijd lange rijen en dan blijkt het ook nog dat degene voor je een kwartier nodig heeft. Met kerst stond achter een dame die een heel kerst servies voor de hele familie af moest rekenen en elk kopje, schoteltje, bordje, moest apart in papier ingepakt worden.

Maar, ik heb gelukkig toch twee shirts en twee korte broeken kunnen kopen dus ik ben weer even voorzien.

meer features

Sinds vandaag draait het manneke van zijn rug naar zijn buik, alleen nog niet terug. Bovendien, sinds kort gaat hij ook rechtop zitten als we hem op schoot hebben, pakt hij meer dingen en bestudeeerd ze langer, en hij maakt een raar blazend geluid met zijn mondje (alsof hij probeert te fluiten maar dat lukt niet echt :) )

Wat Danielke Kan

Daniel is vandaag precies 4 maanden. De hoogste tijd om eens op een rijtje te zetten wat ie allemaal zoal kan. Dit wil niet zeggen dat elke baby van 4 maanden dit zou moeten kunnen, en er zijn vast dingen die sommige babies al kunnen die Danielke nog niet kan. Gewoon even, voor mezelf, voor later, en voor anderen voor nu:

1. Hij glimlacht naar ons, en sinds een maand of twee lacht hij harduit. Dit doet hij alleen als hij uitgekleed wordt (bijvoorbeeld voor badje ofdat hij weer wat teveel melk gespuugd heeft).
2. Sinds een paar weken krijst hij en brabbelt hij een stuk meer. Gewoon, om zijn stem en volume uit te proberen.
3. Hij volgt nu veel beter, mensen, dingen en geluiden. Als we een speetlje ergens anders neerzetten dan draait hij zijn hoofd, en als we de rammelaar ergens anders laten klinken dan volgt hij.
4. Hij is nog steeds gefixeerd op lampjes, daar kan hij naar blijven turen (overal)
5. Hij gaat nu sinds 2 weken babyzwemmen. Hij kan zijn hoofdje al best lang omhoog houden in het water, en afgelopen weekend wanneer ik hem voortbewoog op zijn buikje, trappelde hij met zijn voetjes.
6. Hij pakt dingen steeds beter vast (met 1 en met 2 handjes) en hij betast ze met beleid (niet meer zo het wilde rondslaan naar voorwerpen).
7. Hij sabbelt ook op voorwerpen (bal, rammelaars) om de textuur te leren kennen.
8. Hij drinkt de fles met beleid. Als hij genoeg heeft duwt hij zelf de fles uit de mond en afgelopen weekend oefende hij een paar keer het in- en uitnemen van de fles in en uit zijn mondje
9. Een paar keer heeft hij zich op zijn zij proberen te draaien. De eerste keer was met carnaval, later nog een keertje bij het consultatiebureau. Dit lukt echter nog niet zelfstandig (hoeft ook pas bij een maand of zes). Met een beetje hulp door zijn handje vast te houden lukt het echter wel, zelfs tot aan zijn buik. en als we zijn handje goedleggen dan drukt hij op en kijkt om zich heen (voor een tijdje).
10. Hij is veel rustiger, en houdt het langer vol als we hem in onze armen (rechtop) nemen en hij kijkt dan vrolijk naar alles om zich heen.

babynamen

De website van de SVB geeft ieder jaar een overzicht van de geregistreerde babynaam. Aangezien zij de kinderbijslag regelen krijgen zij alle babynamen door.

Voor 2008 (en ook 2007) was Daan de populairste naam, gevolgd door Sem en Tim. Er zijn in 2008 911 Daantjes geboren. Sem is een interessante in deze top. Voordat ene Wendy van Dijk haar zoontje namelijk zo noemde kwam deze naam helemaal niet voor in de 20, maar daarna staat hij stevast in de top 5. Onze Daniel staat op nummer 130, Maar als we ook de Daniel's met puntjes ook mee tellen komen we op het aantal van 548 uit wat goed is voor de 17e plaats, achter Bram maar voor Levi.

Een Leuke Bijwerking van het Vaderschap

Het papabestaan is een druk bestaan. We zijn nu vaak van 7 uur 's ochtends tot 10 uur 's avonds in touw (en ook nog 's nachts). Voeden, spelen, verschonen, badje doen, zelf eten, afwassen, schoonmaken, opruimen ... en vooral van 's avonds 6 tot 9 is de kleine rakker actief en heeft hij behoefte aan extra aandacht van ons. Dus er is voor ons geen tijd meer om TV te kijken, naar de film te gaan, vrienden of familie te bezoeken, of zelfs sommige hoog nodige klusjes in huis te doen.

Echter, gek genoeg heb ik ineens weer tijd om te lezen. Bijvoorbeeld doordat het niet zo goed is dat de TV aanstaat terwijl onze jongen in de woonkamer is of bijvoorbeeld doordat ik geen lawaai wil maken (met opruimen) terwijl hij slaapt, ontstaan uitgelezen momenten om weer eens een boek op te pakken.

Op dit moment lees ik boek 3 van "His Dark Materials", "The Amber Spyglass" van Philip Pullman. Deel 1 van deze serie is "Northern Lights" wat verfilmt is als "The golden Compass" in 2007. De film was een flop maar de boeken schenen wel goed te zijn. Dit jaar lagen ze in de uitverkoop op het boekenfestijn waar ik ze gekocht heb voor een paar euro. En, ik lees ze met veel plezier.

Een passage:
De hoofdpersonen willen naar het land van de doden, maar ze zijn zelf niet dood en mogen er dus niet in. Ze ontmoeten een "wachter" die zegt:

"Sometimes the living come here by mistake, but they have to wait in the holding area before they can go on"

- "Wait for how long?"

"Until they die."

Babydozen Blues

We wisten van te voren dat het ging gebeuren maar dat het zo erg zou zijn! Als je zwanger bent kun je in ruil voor je persoonsgegevens overal dozen krijgen met babyspulletjes: bij Kruitvat, Etos, Prenetal, en na de bevalling bij sommige supermarkten: Jan Linders, C1000, Plus. Maar dat betekent dat, in ruil woor wat luiers, opvolgmelk, babydoekjes, fiepen je gegevens door verkopen je constant lastiggevallen wordt door marketeers.

We worden nu dagelijks gebeld door 'wij jonge ouders' en 'ouders van nu' (gelinkt aan de kruitvat doos) kwam zelfs langs om de tweede doos te brengen, die ze alleen maar binnen mochten afgeven, en waarbij ze je dan nog meer producten proberen aan te smeren. Ik ben toen zo kwaad geworden, ook omdat ze bijna een uur later kwamen dan afgesproken dat ze de verkooppraatjes maar achterwege gelaten heeft.

Dit doen we dus NOOOOOIIIIIT meer.

Tegen de marketeers wil ik zeggen: "Stop de terreur GVD!", en tegen alle toekomstige ouders wil ik zeggen: "Trap niet in die dozen, ze zijn het niet waard!"

Babyfoon

Een aantal maanden geleden hadden we een hele goedkope babyfoon gekocht bij Van Asten in Tilburg. Een Alecto voor maar 25 Euro! Maar, goedkoop bleek duurkoop want het ding was waardeloos. Hij had enorm veel ruis en we konden de hele buurt horen. Als we 's avonds een baby hoorden huilen bleek dat niet persee de onze te zijn en liepen we dus voor niets van beneden naar boven. En, we hoorden ook regelmatig midden in de nacht "mama mama, mama mama, ik moet plassen!". Dat kon zeker de onze niet zijn.

We hebben maar snel een fancy Avent Dect babyfoon gekocht (100 Euro). Deze is muisstil (wanneer de baby stil is natuurlijk) en we hebben ook geen last meer van burengerucht. Gelukkig hebben we ook een bestemming kunnen vinden voor die cheapass babyfoon.

Dus, ik raad aan om, als je een babyfoon wilt kopen (nieuw of 2e hands), koop altijd een Dect.

Borstvoeding voor Mannen

Tijdens de zwangerschap zeggen wel eens dat vaders ook een beetje zwanger zijn. Is dat voor (borst)voeding ook zo? Wat mij betreft wel. Ik bedoel, als ik een flesje afgekolfde melk geef, dan voelt het een beetje net zo alsof ik borstvoeding geef. Bijvoorbeeld, na 20 minuten zitten krijg ik ook pijn in mijn rug, ik word er erg moe van, en het sterkste van al ik voel zelfs alsof mijn energie een beetje wegzogen wordt. Maar …

gelukkig krijg ik nog net geen pijn aan mijn tepels.