Het papabestaan is een druk bestaan. We zijn nu vaak van 7 uur 's ochtends tot 10 uur 's avonds in touw (en ook nog 's nachts). Voeden, spelen, verschonen, badje doen, zelf eten, afwassen, schoonmaken, opruimen ... en vooral van 's avonds 6 tot 9 is de kleine rakker actief en heeft hij behoefte aan extra aandacht van ons. Dus er is voor ons geen tijd meer om TV te kijken, naar de film te gaan, vrienden of familie te bezoeken, of zelfs sommige hoog nodige klusjes in huis te doen.
Echter, gek genoeg heb ik ineens weer tijd om te lezen. Bijvoorbeeld doordat het niet zo goed is dat de TV aanstaat terwijl onze jongen in de woonkamer is of bijvoorbeeld doordat ik geen lawaai wil maken (met opruimen) terwijl hij slaapt, ontstaan uitgelezen momenten om weer eens een boek op te pakken.
Op dit moment lees ik boek 3 van "His Dark Materials", "The Amber Spyglass" van Philip Pullman. Deel 1 van deze serie is "Northern Lights" wat verfilmt is als "The golden Compass" in 2007. De film was een flop maar de boeken schenen wel goed te zijn. Dit jaar lagen ze in de uitverkoop op het boekenfestijn waar ik ze gekocht heb voor een paar euro. En, ik lees ze met veel plezier.
Een passage:
De hoofdpersonen willen naar het land van de doden, maar ze zijn zelf niet dood en mogen er dus niet in. Ze ontmoeten een "wachter" die zegt:
"Sometimes the living come here by mistake, but they have to wait in the holding area before they can go on"
- "Wait for how long?"
"Until they die."
